Μίλερ, Στάνλεϊ

(Stanley Miller, Όκλαντ, Καλιφόρνια 1930 –). Αμερικανός χημικός, βιολόγος. Αποφοίτησε το 1951 από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και έλαβε διδακτορικό τίτλο στην χημεία, το 1954, από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Το 1958 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο και το 1968 έφθασε στον βαθμό του καθηγητή. Η έρευνά του προσανατολίστηκε στην ανακάλυψη των αρχικών μορφών ζωής –θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της εξωβιολογίας– στην φυσική εμφάνιση των έγκλειστων υδριτών και στους γενικούς μηχανισμούς της αναισθησίας. Βασιζόμενος στη θεωρία του Ούρεϊ, ότι η αρχική ατμόσφαιρα της γης πιθανώς προσομοίαζε στην ατμόσφαιρα του Δία, πλούσια σε αμμωνία, μεθάνιο και υδρογόνο, πραγματοποίησε εργαστηριακά πειράματα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όταν αυτές οι ουσίες εκτεθούν σε μια ενεργειακή πηγή, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία, μπορούν σε συνδυασμό με το νερό να αντιδράσουν, παράγοντας αμινοξέα απαραίτητα για την δημιουργία έμβιων όντων. Σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες επιστημονικές πεποιθήσεις, η υπόθεσή του για την αρχική σύσταση της ατμόσφαιρας δεν ευσταθεί. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Οπαρίν, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.